Kuchnia polska – część III

1963 rok. Generał Łabuz chce mieć Kowalczyka w Warszawie. Przed odejściem z KW Henryk załatwia Biesiekierskiemu stanowisko przewodnika "Orbisu" na polowaniach dla cudzoziemców. Pułkownik Bolko chce przejść do cywila i zostać badylarzem. Naczelnik WRN prowadzi go do urzędnika, któremu poleca sporządzić dla Bolka fałszywy dyplom rolnika. Urzędnik - Stanisław Szymanko - odmawia. Bergman odgórnie spełnia życzenie Bolka i jedzie do Warszawy prosić Kowalczyka o umożliwienie Szymance wykonywania zawodu inżyniera.
Henryk przyjeżdża do WRN, gdzie pracuje Szymanko, i oświadcza mu, że z jego akt wymazano więzienie i wyrok. Inżynier Szymanko może sobie wybrać miejsce pracy. Podczas polowania Jan Biesiekierski wymyśla zachowującemu się po chamsku Niemcowi. Ten zaś udając, że wziął go za biegnące w zaroślach zwierzę, zabija Biesiekierskiego strzałem w plecy. Płaci sto tysięcy marek kaucji i bez śledztwa legalnie opuszcza Polskę. Córeczki Biesiekierskiego, Bergmana, Kowalczyka i Szymanki są w tej samej szkole. Szymanko dowiaduje się o przyjaźni córki Zuzi z Agnieszką Bergmanówną. Zuzia i jej koleżanki myślą, że jej matka jest w Anglii.





Produkcja: 1992
Premiera TV: 1993

Reżyseria:


Muzyka:


Obsada:
Jerzy Bergman
Irena Biesiekierska, żona Jana
Henryk Kowalczyk
Jan Biesiekierski
Stanisław Szymanko
Franciszka Biesiekierska, córka Ireny i Jana
Ferdynand Biesiekierski, syn Ireny i Jana
Agnieszka, córka Bergmana
Zuzanna Szymanko, córka Stanisława; w czołówce nazwisko: Mikołajczyk
Helena Kowalczykowa, zona Henryka
Alicja, żona Bergmana
pułkownik Bolko
sekretarka Bergmana
Jarosława Szymanko, matka Stanisława
dyrektorka szkoły
matka Kowalczyka
Marysia Kowalczyk, córka Heleny i Henryka
Ania Biesiekierska, córka Ireny i Jana
generał Władysław Łabuz
ojciec Kowalczyka
Sylwestrowicz, przełożony Szymanki w Radzie Narodowej
personalny w "Orbisie"
myśliwy Von Modrov, morderca Jana Biesiekierskiego
myśliwy Bohm
"Twardochlip", mieszkaniec akademika
"Koń", mieszkaniec akademika
ksiądz Kazimierz, proboszcz w Biesiekierach
portier w akademiku; nie występuje w czołówce
kobieta na dożynkach; nie występuje w czołówce
oficjel na dożynkach; nie występuje w czołówce
student przynoszący wino do pokoju w akademiku; nie występuje w czołówce
kucharka na obozie harcerskim; nie występuje w czołówce
dziewczyna na dożynkach; nie występuje w czołówce
ksiądz; nie występuje w napisach
i inni.



03.170219

(POL) polski,


2 komentarze:

  1. Dziękuję za udostępnienie tego wspaniałego serialu. Po latach z wielką przyjemnością obejrzałem go po raz kolejny.
    Chciałbym jednak zauważyć, że tytuł serialu i filmu najprawdopodobniej w zamyśle twórców odnosił się do Polski jako miejsca, a więc kraju niczym kuchni, w której różni ludzie o różnych zapatrywaniach i interesach „pichcili” swe własne, całkiem różne dania... Dlatego moim zdaniem tytuł powinien być pisany jako „Kuchnia Polska”, a nie jako „Kuchnia polska”, gdyż w takim przypadku słowo Polska jest tu rzeczownikiem, a nie przymiotnikiem.
    Oczywiście mogę być w błędzie :-) Najlepiej więc - jeżeli macie taką możliwość - byłoby skontaktować się z reżyserem lub którymś ze scenarzystów w celu wyjaśnienia pisowni tytułu.
    A swoją drogą wszyscy Polacy powinniśmy gorąco i ustawicznie protestować przeciw idiotycznej modzie pisowni tytułów wielkimi literami (jak to ma miejsce na np. witrynie filmpolski.pl). Polskie filmy noszące polskie tytuły nie powinny i nie mogą być pisane niezgodnie z zasadami naszego języka, a wszelkie publiczne nieuctwo należy pietnować i wypalać rozżarzonym żelazem! ;-)
    Pozdrawiam, DeS

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. tak jest: wypalać i potem jeszcze w smole tarzać i obtoczyć piórami i won z miasta! ha ha

      Usuń